“Hürü diyor ki, Ağanın oğlu zorlan, diyor. Haydi o zorlan olsun. Ya ötekiler? Ya kapıda sabaha dek nöbet tutanlar. Onlara ne diyek? Hiçbirisine yok demez imiş. Oğlan uşak, kim gelirse... Her gece kapısının önü mahşer gibi. Sabahlara kadar... Kıyamet!..”